U.T. Delfia
Een klein kind
Ben ik nog,
Ik kan net
Zo' n beetje
Lezen, ook al
Is het niet veel
Meer dan dat,
Op de deel
Sta ik als
Eenzaam kind
Bewonderend te
Kijken naar die
Grote kleurenkalender
Die de naam van
De gever ervan onthult -
Met diens adres, hier
Ver weg vandaan bij
Een grote stad waar
Ik het bestaan niet
Van ken, de plaats
Zoals mijn vader zegt
Waar onze bieten
Tot kristalsuiker worden
Verwerkt - U.T. Delfia
Blijken magische woorden
Te zijn, geen idee wat
Of waar het is -
Nu ik een mensenleven
Achter me heb liggen
Rijd ik dagelijks
Met mijn auto langs
De U.T. Delfiaweg
In Hoogkerk, aan de
Voet van Vierverlaten,
En kijk ik als een
Aankomend oude man op
De grens van mijn
Pensioen terug op
Mijn jeugd, mijn
Kinderleven van toen
Geplaatst in de categorie: psychologie
jeugd
239
Geef je reactie op deze inzending: