Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.883):

De jammerende wolf

In de verte de horizont
schijnbare lijn tussen hemel
en aarde. De einder heel ver
in tijd geenszins te verbinden

Vleugellam, maar bovendien verblind
is het lot haar geenszins goed gezind
Kruist zijn vingers, kijkt omhoog
realiseert zich vrijage

het mooi liefdesavontuur dat
in een tijd met kwade dagen
allengs tot nacht verworden
zich afspeelt zonder trucage

De wolf jammerde de uren
in het licht van grote vuren
hecht geenszins belang aan tijd
wil slechts kat op het spek binden*

Tijdloos allang zijn credo
echt een opvatting naar zijn hart
prijst de uren van de dag
ronduit zonder arbitrage