knarsende tanden

Het lukt me niet
Wie niet ziet
Geen mooie dood
maar een rijnvis
Observeerde m'n bron en

Meanderende lang voordat
Woorden überhaupt kropen

Meeuwen brengen eb en vloed
Zodat het ruis en licht zo niet
Prijs geeft zo zoet
En het Andreas kruisingedicht

Maakt alles zo spannend en smoel
Vergeef me dit versje zonder doel
Het ruis schuimt in m'n smoel
Donderend maar ingetogen met gevoel

Het is niet de terugkeer
Maar het aanmeren
In een lachspiegel
Zonder tijd
Waarschijnlijk die
Van mij

Zonder regendruppels
Zonder zon

Zo niet de dauw
Waar ik enkel werkelijkheid
Aanschouwde

Schrijver: marcus neuborg, 19 februari 2014

neverending23live.nl

soep

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 211