Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.026):

Het sterven van mijn ik.

De stilte speelt een vioolconcert voor d'eenzaamheid,
terwijl 1000 bloemen dansen in mijn hart
en de mystiek van kosmische harmonie
reikt naar eeuwige verbondenheid.

Mijn handen liggen, naakt en leeg, open in mijn schoot
als een graal gevuld met liefdevolle onzichtbaarheid.
Eeuwen oude zinnen glijden aan mijn zijn voorbij,
onhoorbaar in de uitgestrekte stilte,
op het zachte ritme van mijn innerlijke stem.

Nog nooit werd ik zo diep gehoord
en gingen woorden zwiepend zwijgen,
als twijgen tastend in de lucht,
om plots stil te hangen
in het voorbij zwaaiend moment van sterven,
het 'sterven van mijn ik ' !