Appelboom

Geplant door vaders hand
gaf je vele appels jarenlang.
Je roze bruidskleed
sierde één keer in ’t jaar zo
dat mijn tuin de mooiste was.
's Zomers zorgde je voor schaduw,
zodat ik onder je kon lezen
en ook je appels groeien zag.

De waslijn wurgt,
en ied're kat doorkrabt je bast
toch gaf je manden vol en veel,
en deelde 'k je vrucht met vogels.
Van je valappels maakte ik azijn,
van de grotere een appeltaart en sap.

Dan veranderden je appels in appeltjes,
van lekker sappig zoet
naar zuur en wrang
en in alle zat er wel een worm.

Nu moest ik je wel snoeien.
Niet eens je bloeien afgewacht,
je verder laten groeien met een halve kruin.
Je leek verminkt door mij.

Maar na een paar jaar ben j' er weer
met knop in elke tak,
voor een top appeljaar, een schaduwdak.
De tuinman in mijn leven,
wist welke tak gesnoeid en welk' gespaard,
houdt meer nog dan van mij
van bruidskledij,
van bloemen en van appeltaart.

jaargetijden appel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259