Lentegroet
De jonge merel groet me ‘s morgens
fluitend bij het raam.
En kom ik dan beneden
groet uit de tuin de tulp
me met haar rood de kamer binnen.
Als ik naar buiten ga
raakt een zacht briesje me teer aan.
En alle bloesems met hun honinggeuren
openen in mij zomaar
vastgeklonken en vergeten deuren.
Het held’re water bij ‘t kanaal,
dat wiegelt,
kabbelt zachtjes haar verhaal,
beschermd door ‘t riet,
dat zich roerloos spiegelt.
Een hond loopt blij al kwispelend naar mij,
als wil hij even groeten.
Een kind, slent’rend langs de struiken, zegt:
“Hoi!”, al kent ‘t me niet.
Dan kom ik iemand tegen, die me niet ziet,
maar bezig met een idee,
misschien afwezig, of vlug naar de w.c.
hij krijgt mijn zegen.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden