GEDICHT VAN VERRE

Van verre zweefde een stil gedicht
‘t fluisterde losse dromerige zinnen
Over lange schaduwen van het licht
van de dag die nooit zou beginnen

Door stille straten gleed het geluid
van zo goed als ontzielde woorden
Door een gedeeltelijk gebroken ruit
waarachter de mensen ze hoorden

Mensen blikten in gedoofde vuren
van twee ogen die gebroken keken
Naar een nacht, die lang zou duren
nu haar leven zojuist was geweken

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 18 april 2014

schatrijkzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Sterven Overlijden Dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 676