verlaten strand (ter gedachtenis aan: 4 mei)
in de verte een verlaten strand
bijeengehouden door wat pijn
zeeblauwe, tranende ogen
en een leeg, wit gezicht
vastgebonden starend naar zijn lot
de kogel op hem gericht
achter de rotsen zit ze daar
alleen, een bruidsbloem in haar haar
starend naar de blauwe zee
de golven dansen mee
hij had haar belooft te trouwen
te trouwen aan het strand
pakte haar hand en zei
na de oorlog kom ik vrij
twee jaar later, een ouder echtpaar
wandelt samen op het strand
en vaag, staat in het zand geschreven
mag ik de vrijheid van de golven ook een beleven....
Geplaatst in de categorie: verdriet