Mozaïek
Vier ben ik,
Bijna vijf,
Als ik op de bewaarschool
In mijn kleine Drentse dorp
Een uur lang mozaïeken mag,
Aangemoedigd door juf Albers
Die er zelf ook zo van houdt
Dat ze stralend uitdraagt
Hoe mooi dit is,
Met kleine kleurige steentjes
Vormen maken, figuren misschien,
Die mijn vreugde van binnen
Ook naar buiten toe zichtbaar maken
-
Vijfenvijftig ben ik, als ik door
Depressie levensmoe terneergeslagen
In het academisch ziekenhuis beland,
Waar ik het leven niet meer voel
Als ik er binnenkom,
Met pillen en praten
Het leven weer iets op kan pakken
En na een half jaar totale gevoelloosheid
Aangemoedigd word om met arbeidstherapie
Te beginnen, verdoofd voldoe ik aan
Het voorstel van mijn behandelaar,
En kom eind oktober voor het eerst
Het AT-lokaal binnen, met links en rechts
Zware patiënten om me heen,
Zet mezelf aan de lange tafel
En begin met mijn eerste mozaïek
Waar de vreugde vanaf straalt,
En ervaar een gevoel dat
Vijftig jaar geleden voor het eerst
Bij me binnenkwam
... Bewaarschool: in de jaren vijftig van de vorige eeuw werd dit woord vaak gebruikt als variant op de kleuterschool. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 14 mei 2014Geplaatst in de categorie: psychologie