inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.580):

UITHONGEREN

Honger voelde ze al lang niet meer
ofschoon..soms toch wel heel even
Bij vreetbuien ja dan ging zij tekeer
om hierna alles weer over te geven

Vermageren ‘t kon haast niet meer
stukken bot restten van haar benen
‘t Ging al lang niet meer om de eer
meer echter om lichamelijk wenen

Energie, bezat zij al lang niet meer;
toch kon ze haar strijd niet opgeven
Heel haar arme lichaam deed zeer
het had ‘t erg moeilijk te overleven

Leven deed ze al zo lang niet meer
ze zag de spiegel die haar bedroog
Die weegschaal, die loog evenzeer
en wat nu weer met die psycholoog

Honger voelde ze allang niet meer
de aangedane tanden kauwden niet
Ze werd licht, zo licht als een veer
ze was zo eenzaam en had verdriet

Van er zijn zag ze de zin niet meer
mechanisch bestond ze enkel maar
Waarom kwam zij nooit tot inkeer,
nu ieder zo vreselijk leed om haar?


Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 21 mei 2014


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 445

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Jacob Krediet
Datum:
22 mei 2014
Inkeer is bijna hetzelfde als terugkeer, weinigen gegeven, het zij zo, in respect voor het angstaanjagende gedicht.
Naam:
P. Hermans
Datum:
22 mei 2014
Email:
worldpoet546live.nl
'Ton, als ik éven mag als ervaringsdeskundige:
waarom schrijf je niet over de gevallen, die het
wél hebben gehaald?'

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)