Alleen in 7 miljard
Om me heen kijkend lopen zij mij voorbij
lachend, mopperend, in gedachten verzonken
allemaal een reden om daar te zijn
een doel om naartoe te gaan
Voor een moment kijk ik naar mezelf
al mijn vrienden verloren in de afgelopen jaren
allemaal gingen ze hun eigen weg, gescheiden van de mijne
ik raap mijn denkbeeldige koffer bij een en ga op reis
op reis naar een nieuw doel om voor te leven
Ik blijk geen bestemming te vinden, blijf ronddwalen
mijn hoofd raakt vol, paniek klamt mij vast
"waar moet ik wezen, moet ik wel ergens wezen?"
zelfhaat steekt de kop op, eenzaamheid bekruipt mij
"zal er iets mis zijn met mij?"
Alleen blijf ik ronddwalen, bekijk ik de levens van anderen
7 miljard gezichten, en 1 gezicht hoort zichzelf denken
vragen en twijfel overspoelen haar
"gewoon doorgaan.. gewoon doorgaan.."
tranen van vermoeidheid, ze weet het niet meer.
... een mens kan niet zonder vrienden, dat kan ik uit ervaring vertellen ...
Schrijver: SarahMarel, 21 juni 2014Geplaatst in de categorie: eenzaamheid