Vallen
Als de avond valt
Val je zoals
Altijd ook binnen in me
Dan schijnt het vergeelde
Licht door de bovenlichten
Van de deuren de donkere
Traphal naar beneden binnen
En komen rust en z’n broer onrust
Hand in hand m’n kamer
Binnen, je lach, nee ik
Zeg het fout, je, hoe moet
Ik het zeggen, je even
Tot rust komen kwam hier
Dan aan, samen met je mooie
Haren en je mooie alles,
Je aanwijzingen en afwijzingen,
Je aanmoedigingen en vragen
Eigenlijk zoals dat overal zo
Gaat, denk ik, in het levenrijk
We deelden de dag, het verleden
De kinderverhalen van de dag
De nabije plannen
De veraffe plannen en
Deelden het eten
En de wijn
Eigenlijk zoals dat overal zo
Gaat, denk ik, in het levenrijk
Nu even niet
Over je paniek spreken
Die vlamde harder
En zachter soms in je op
Dat weten we nu allemaal
Allemaal weten we dat nu
Eigenlijk blijft er dan nog
Eén ding over en dat is
Die Godverdomde liefde
Die als een lichtflits
In ons leven stond en staat
Vanaf nu vijfendertig jaar geleden
En die we ’s avonds laat
Voor je vertrek in bed nog deelden
Eigenlijk zoals dat overal zo
Gaat, denk ik, in het levenrijk
De dag voordat
Ik naar je
Zoeken ging de
Trap op naar jouw
Eenzaam vallend
Dodenrijk
Geplaatst in de categorie: liefde