Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.802):

eenzaamheid

het is hartje zomer.
Toch heb ik het koud.
Hier in het Brabantse.
De laatste stap.

Ik kijk blij.
alles is zwart.
De mensen zijn kil.
Er is geen weg terug.

ze weten
wat ik niet weet.
het is genoeg zo.
ik wil niet meer.

het is zomer.
en ik heb het koud
sla een arm om me heen
want wachten
duurt lang.

het is genoeg geweest.
voor altijd.
te leven voor wat
ik toch niet aan kon.

De mensen zijn kil