Tot driemaal toe
En wéér zal ik over
die drempel gaan, als eerst.
Het Licht straalt me tegemoet,
valt om me heen, tweemaal
andermaal.
Terugkeren: tweemaal tot de derde keer.
Daarna laat het lichaam de ziel achter
alvorens zij opstijgt, alwaar ze hoort
behoort en vooral: toebehoort aan degene,
die altijd voor en om mij zorg droeg: God!
Mijn erkenning en herkenning
waarin ik weet te bestaan, is mijn lot.
... Wat niemand kan veranderen. ...
Schrijver: Petra Hermans, 1 juli 2014Geplaatst in de categorie: mystiek
Ik vind het een ijzersterk gedicht dat laat zien dat het geloof je een enorm zelfbewustzijn en veel zelfvertrouwen kan geven. Heb het graag gelezen...En dat terwijl ik zelf niet eens gelovig ben!
oprecht bedoelt met een zeer zuivere intentie...
want we hebben het hier niet zomaar over even iets.
Het is een uitermate behoorlijke dramatische
aangelegenheid, áls ik het zo mag zeggen!