Hartenkreten

hartenkreet (nr. 43.109):

Man verliest van Vlieg

Onze badkamer is vannacht een strijdtoneel.
De strijder, dat ben ik.
Mijn vijand is een groene vleesvlieg.
Mijn wapens zijn twee handen.
Hij is een wendbare straaljager.
In het donker gaat hij zitten.
Met de lamp aan vliegt hij zigzag.
En bromzoemt onvermoeibaar keihard.
Nooit zie je hem, wel zag.
Steeds klap ik te laat in mijn handen.
Mijn prestige staat op het spel.
De strijd duurt meer dan een uur.
Een spuitbus inzetten zou laf zijn.
Ik geef het op, mijn vleesvlieg ook.
Hij heeft zich onzichtbaar verstopt.
Door het donker sluip ik naar bed.
Verslagen kruip ik onder de lakens.
Hij is mij gevolgd en daagt me uit.
Ik zwaai met mijn witte zakdoek.
Er zoemt nu een steekmug rond mijn hoofd.
Bloeddorstig is zij op zoek naar mensenhuid.

Mensen gaan ooit aan vlijt ten onder.
Insecten zeer zeker niet.