Mijn hart steekt (afscheid)
In liefde hoort men te vieren,
te juichen en te dansen.
Maar de liefde heeft mij verwond
Ik sta voor een mysterie
mijn denken en weten zijn zonder antwoord.
Jouw ziel,
die mijn ziel nog steeds weet te beroeren.
Ook al ben je er niet meer.
Ik doe mijn ogen dicht.
En even is het weer zoals toen.
Je kijkt me vanuit het verleden lachend aan.
Mijn hart steekt, mijn ogen prikken.
Verdriet wat diep van binnen zit.
Een plek die leeg en stil is.
Een plek waar ik bloemen neerzet,
als hulde aan jou.
Want jouw plek is niet leeg, kil of koud.
Naast de bloemen een kaars.
Als symbool van jouw licht dat in mij blijft schijnen.
Geplaatst in de categorie: afscheid