Vrede

Iedere middag om kwart over twee
Duikt de havik pijlsnel naar benee
De duif haast zich uit de voeten
Zodat de havik alleen in de modder kan wroeten

De duif is de angst om
Opgevreten te worden zat
Hij stelt bij zichzelf: ‘Kom,
Ik ga die havik vertellen dat

De tijd voor vrede is gekomen
Geen verschil meer tussen de snellen en de slomen
Iemand moet de eerste stap zetten
Er is niemand die mij dat kan beletten’

Zo gezegd zo gedaan
De havik kon zijn ogen niet geloven
‘Wat komt daar nu aan?
Een vette duif, klaar om te stoven’

Voordat de havik in actie kwam
Gebaarde de duif: ‘Stop’
Geen gezeur of gezwam
Anders vlieg ik zo weer op

In mijn snavel heb ik een maretak
Wees gerust; ik zet je geen hak
Laten we samen praten
Hoe we dit pad kunnen verlaten

Van dood, verderf en ellende
Al millennia lang is het één grote bende
Laten we elkaar de vleugels reiken
Dan kan de hele dierenwereld toekijken

Ontroerd door dit mooie gebaar
Slikte de havik drie keer achter elkaar
‘Dat is goed gesproken, waarde duif’
Hij krabde zich aan zijn kuif

‘Weet je wat; we maken deze afspraak samen
Met de andere haviken, vanavond
Ik beloof je, we gaan niets beramen
Ik hoop dat jij dan langs komt

Bij het diner
we komen in de speeltuin bij elkaar
Om acht uur vanavond zie ik je daar
En neem je vrienden mee’

Die avond, op het juiste tijdstip
Zaten twintig haviken te wachten
Ze streken neer op de glijbaan en de wipkip
Hadden veel lol en grapten

Plots werd het doodstil
Daar kwam de duif met zijn maten aan
Vastbesloten en met een ferme wil
Een eind te maken aan het slachtingsbestaan

Wereldvrede tussen de haviken en duiven
Is dat geen mooie gedachte?
Alle vogels plukken hiervan de druiven
Dat is wat de duif verwachtte

Ze koerde even en keek om zich heen
Brede grijnzen kwamen haar tegemoet
Ze lachte terug en voelde zich goed
En wipte van steen naar steen

‘Zullen we samen gaan eten
Wat schaft de pot?
Ik heb zelfs niet ontbeten
En voel me hierdoor een beetje verrot’

De haviken kwamen dichterbij
En dit is wat één van hen zei
‘Dat praten over wereldvee
Is een heel goed idee

We zijn hier samengekomen
Om uiting te geven aan jouw dromen
Als haviken deden we alles op ons eigen
Om zo snel mogelijk eten te krijgen

Maar door jouw voorstel
Gaan we niet meer door die hel
Wees gerust, ontspan je maar
De eettafel staat al klaar

Met kersen, druiven en voer
Geschonken door een vriendelijke boer
Daarna komt het hoofdgerecht, niet te vergeten.
Wat denk je? Jullie zijn het eten!’

Binnen tien seconden was het voorbij
Alle duiven werden gedood
Ze lagen daar, stilletjes op een rij
Terwijl iedere havik genoot

De moraal van dit verhaal?
Leg je lot niet in de handen van een havik
Die spreekt alleen zoete taal
Geeft je een vriendelijke zoen of lik

Maar eigenbelang is waar hij alleen voor gaat
Mensenzorg zal hem een zorg zijn
‘Ik, ik en ik’ is waar de havik voor staat
Geen oog voor andere mensen en hun pijn

Met harde taal en ferme uitspraken
Roepen ze hel en verdoemenis over de daken
Willen meer geld voor wapens en munitie
‘Dat is beter voor de nationale defensie’

Maar wapens brengen verderf en dood
Kunnen niet rusten in een houten kist
Ze zorgen alleen maar voor ellende; klein en groot
En dat een ouder zijn kind voor altijd mist

Vertrouw de haviken niet
Hen volgen leidt alleen maar tot verdriet
Wees jezelf, loop niet achter die haviken aan
Geloof me; dat is beter voor je eigen bestaan