de panter

Stille waters, diepe gronden
Zo zit dat lieve beestje in elkaar.
Met zijn tastende snorhaar,
En zijn moedige instinkt.

Zijn welpen hebben honger,
de vrouw blijft bij haar nest.
Hij is een jager op zijn best,
stilletjes wachtend op het donker.

Als de zon verdwijnt achter de horizon,
steekt hij zijn koplampen aan.
Hij tuurt in de verte, daar komt wat aan.
Neen, die is te groot zo’n bizon.

Hij keert niet terug voor hij iets te eten heeft.
Alles wat beweegt of leeft,
verberg je niet voor zijn al ziend oog.
Hij houdt de traditie van jager hoog.

Geruisloos sluipend door het gras,
oren gespitst,
vlijmscherpe nagels in aanslag,
hij moet eten hebben, straks is daar de dag.

Een avonddier is uit het hol gekropen,
Ook hij heeft honger en gaat op jacht.
Te laat een beet in zijn nek
het is afgelopen.

Hij hangt nu lui in een boom
met zijn bengelende achterpoten
zijn lekker stuk vlees aan het verorberen.
Nu is hij moe en loom.

Het sluipen is voorlopig gedaan,
tot morgen de zon
weer is onder gegaan.

... Vernissage en daarvoor heb ik twee koppen van panters geschilderd kijk maar en daar hoorde natuurlijk een gedicht bij. ...

Schrijver: claire vanfleteren, 5 oktober 2014

claire.vanfleterenskynet.be

panter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 270