ANNA VAN KEULEN
Op een donkere half oktoberdag
zag zij voor de laatste keer de zon
Ze fietste met die innemende lach
naar links waar haar einde begon
Een automobilist die te hard reed
naderde snel en raakte haar fataal
‘t Meisje slaakte haar laatste kreet
helaas trof die auto haar..frontaal
Beroemd worden, wilde zij graag
als actrice zou ‘t dan moeten zijn
Wat ik absoluut betwijfelen waag
of ze ‘t zo wou, met smart en pijn
Voor ‘t kind van juist dertien jaar
dit kind vol verwachtingsdromen
Eindigde ’t pril leven helaas daar;
moest ‘t al aan gene zijde komen
Grote verslagenheid, vol verdriet
maakte ‘t meisje wereldberoemd
De smart die zij bij elk achterliet
heb ik hier in ‘t gedicht benoemd
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 31 oktober 2014
Geplaatst in de categorie: overlijden