Hartenkreten

1979 - heden

hartenkreet (nr. 43.996):

Kruipen in de huid

Op de grens van
Zin en waanzin

Is de gekte
In mij gekropen,

Onherkenbare gedaanten
Met mij onbekende namen

Nemen bezit van die
Ik was, ben, en zijn zal

- Mijn naam is legioen, -

Resoneert in de krochten
Van mijn brein, woorden van

Een acteur die moeiteloos
Van rol verandert om

De mens te kunnen spelen
Die kennelijk ook in mij woont,

Zonder het te beseffen
Werd ik zo maar een van hun:

De grens tussen zin en onzin,
Tussen goed en gek is zo te zien

Dun, verbijsterend dun

... Inspiratie: acteur Marcel Musters over de verbijsterende overlap tussen werken als acteur en werken als verpleger in de psychiatrie. TROUW, de tien geboden, 2009. ...

Schrijver: Bert Weggemans, 6 december 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

psychiatrie

acteren

Marel Musters

3.0 met 2 stemmen

175

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: oneliner
Datum:: 7 december 2014; zijn wij niet allen acteurs in het levensspel...

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 6 december 2014; Dank voor je mooie commentaar en de verwijzing naar onze grote baas Shakespeare, als anglist met als hoofdvak Shakespeare doen jouw warme woorden erg goed. Wat 'hun' betreft, heb ik hier bewust gekozen voor het ongrammaticale 'hun' vanwege het rijm met de laatste regel: dun. Moet inderdaad 'hen' zijn, maar dat rijmt niet met 'dun' :-)

Naam:: Hanneke van Almelo
Datum:: 6 december 2014; Mooi verwoord, Bert!

Zijn wij niet allen spelers en de wereld het toneel (Shakespeare)? We identificeren ons met een set gedachten en plakken daar dan de gedachte op 'dat ben ik'. Hoe grappig is dat?

PS: regel 17: 'hun' moet zijn 'hen', want het komt na een voorzetsel.
Te mooi gedicht om het foutje te laten zitten.

Geef je reactie op deze inzending: