Hartenkreten

hartenkreet (nr. 43.999):

bang

zo mooi en toch bang
het duurde ook wel lang
een beladen situatie
vol verdriet en stagnatie
maar eindelijk daar
was hij dan
mijn ideale man
zo snel wist ik dit
maar liet niets merken
raakte wel verhit
ik kwam er achter
een tijdje geleden
toen ik mijn dochter
vertelde uit het verleden
na veertig jaar zag ik hem terug
de avond ging veel te vlug
sinds hij ging zit ik te staren
als het kon hadden mijn ogen nu blaren
het beeld is op mijn netvlies gegriefd
wow... ik ben heel erg verliefd....
hem vast houden en voelen
aan mogen raken en ruiken
daar wil ik mijn enkel wel voor verstuiken
maar hoe zeg ik iemand met veel verdriet
dat ik zonder hem de zon niet meer zie..t