LEVENSLANG
Het zal nooit stoppen
Dit erge missen
Ik kan niet zeggen
Het is gedaan
Denken aan hem
Maakt melancholisch
Waar zou hij zijn?
Brengt soms een traan
Ik mis mijn pa
Nog steeds in dingen
Kijken naar voetbal
Op de tv
Zij kracht en aanwezigheid
Tijdens het klussen
De nachtelijke ritten
In de auto, wij twee
Ik mis zijn gemopper
Zijn geklaag over rugpijn
Zijn oprechte boosheid
Als hij zijn kijk op iets gaf
Dit alles is weg
Zijn pijn is nu over
Zijn gemopper verstomd
Zijn visie nu af
Wat rest zijn de leegtes
Die nooit meer verdwijnen
En dat gore gemis
Dat aanvoelt als straf
Inzender: Henk Hoek, 29 december 2014
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid