In de naam van Allah

Uit naam van Allah

De beginnende schrijver in mij slaakt een gil.
Kan ik dan niet meer schrijven wat ik wil?
Juist die twijfel moet ik weigeren te laten bestaan.
Geen eerbetoon aan de mensen die nu zijn gegaan.

Mensen die zich niet verstopten maar zich altijd bleven uiten.
Door extremisten met geweren kunnen we hun boek nu sluiten.
Het was ook geen aanslag op een bedrijf of mensen alleen.
Vrijheid van meningsuiting met een perk en een steen.

Nooit meer satirische tekeningen door kunstenaars waarbij het licht nu is gedoofd.
Puur omdat er in de vrijheid van meningsuiting werd geloofd.
Het schrift en het beeld zijn vermoord dat maakt me zo kwaad.
Plus het trotse moslim geschreeuw in een doodstille straat.

Ook boos omdat een hele groep gelovigen hierop raar word aangekeken.
Negatief zullen worden benaderd of nog erger zullen worden ontweken.
Het lijkt wel of de extremisten de wereld willen verdelen.
Aversie tegen moslims maakt het makkelijker nog meer zielen te stelen.

Hun kracht ligt in het gevoel te worden gediscrimineerd.
Zodat vanuit miskenning haat kan worden aangeleerd.
Natuurlijk begrijp ik de kwetsbaarheid van miskende mensen.
Alleen wel onbegrip voor de illusie dat Allah dit zou wensen.

Een God hoort groots te zijn en vooral goed.
Hoort je te inspireren een goed mens te zijn naar wie je ontmoet.
Een God hoort te houden van ongelovigen en ze de wijsheid willen leren.
Zal altijd willen zien wat in mensen zit door ze te inspireren.

Zal begeleiden in welke richting de reis ook zal gaan.
Zal zelf wel veroordelen wat er in het leven fout is gedaan.
Ongelooflijk maar uit naam van Allah is wat ze geloven.
Die krankzinnigheid komen ze helaas nooit te boven.

Liefde maar dan voor het prediken van oorlog haat en pijn.
Er in te geloven even belangrijk als Allah te zijn.
Wie denken ze te zijn beter dan hun eigen God te kunnen oordelen.
Dat het geschreven woord onbelangrijker is dan geluid uit kelen.

Zo boos dat ze schieten om spottende prenten over profeten.
Helaas niet binnen de lijn van het geloof... De liefde voor de medemens is helaas al lang vergeten