Tuinfantasie - 6e tafereel
Dank zij de reiger, die stil staat te vissen,
terwijl een tortel zacht haar deuntje koert
en glazenwassers zemen rond de klissen,
een briesje ’t water eventjes beroert
en men de Aalsmeerbaan niet heeft gekozen
(geen ene Airbus vliegt er dan voorbij)
en ‘k zit mezelf met nietsdoen te verpozen,
voel ik wel degelijk: Ja hier ben ik echt vrij.
Dat zijn de dagen met een gouden randje,
‘k geloof dan bijna in de Lieve Heer
en zie de schoonheid van het kleinste plantje,
hoe onopvallend het ook is en teer.
‘t Is of ik me met de natuur vervlecht.
En aan de krulwilg kleeft een bonte specht.
Geplaatst in de categorie: lightverse