Tuinfantasie - 13e tafereel
Het is je reinste zelfverlakkerij:
Slechts door een rietkraag en een plasje water
en hier en daar wat pollen paarse hei,
met in de ochtend vrolijk eend gesnater
en in de lucht wat zilvergrijze meeuwen
die door thermiek gedragen, rondjes draaien
en soms de lucht verscheuren met hun schreeuwen,
omdat ze schrikken van een koppel kraaien
en in de nacht het roepen van een uil,
(hij houdt zich in de hoge olmen schuil)
waan ik me, ach ik lijk wel niet goed wijs,
wel haast in een vergeten paradijs.
Bedriegerij is het, wat ik al zei,
maar mij maakt het wel als een kind zo blij.
Geplaatst in de categorie: lightverse