Dooie gemak
Op mijn dooie gemak, zeg maar dooie akkertje,
struin ik langs het water kijkend naar de schepen,
de vissers, de meeuwen, de golven.
Op mijn rustige dooie gemak vervolg ik mijn akkertje.
Langzaam huiswaarts kerend, mijmer ik,
peins een beetje meer,
zie mijn huis in de verte, HOME SWEET HOME
Nog steeds op mijn dooie gemak en ditto akkertje
ietwat versneld niet kijkend waar ik mijn onderdanen
plaats, stap ik niet op, maar naast de stoep.
Dan lig ik languit!
Op mijn dooie gemak ditto akkertje lig ik terwijl zich
om mij heen mensen verzamelen die de hulpdiensten
inschakelen die met luid kabaal onze kant opkomen.
Doen, hoef ik niks, er wordt voor me gedaan, men hijst
me op een brancard en een paar uur later
zit mijn been in het gips,
zitten er pleisters en verbanden om diverse ledematen.
Terwijl ik alleen maar op mijn dooie gemak en
akkertje niemand tot last was, ben ik dat nu wel.
Rot stoep!
... Dooie gemak en ditto akkertje ...
Schrijver: An Terlouw, 13 maart 2015Geplaatst in de categorie: lichaam