Hartenkreten

hartenkreet (nr. 44.713):

Geloof het of niet

Katholiek als ik ben opgevoed
Is er niks van blijven hangen
Schamen doe 'k me daarom niet
Nee hoor, niet bij langen.

Elke zondag naar de kerk
Met mijn reeds verdwenen vader
Gezamenlijk voorin met zijn allen
Want zo kwamen we hem nader.

Konden niet wachten tot het " klaar" was
Was een hele lange zit
Wetend dat het eten gaar was
En de zondag verder met spelen en meer van dit.

Als de geldbakjes voorbijkwamen
We drie centen schoven in elke gleuf
Mijn broertje aan het eind der bank
De centen pikte, ach niks sneu.

De kerk verdiende toen al meer dan genoeg
Gezien al het goud dat er toen blonk
Broertje vond dat geld toen al
In het geheel niet naar iets stonk.

Maar dat was vroeger en niet nu
Dat was eerder toen dan NU
Het moet me nu toch van het hart
Dat veel geschreven wordt met overdreven smart

Begrijpen van de mens die nu
De wereld verbeteren wil
Gaat er bij mij niet in, zeker niet
't is niet slechter, niet mooier dus wees maar stil.

Schrijf niet over vreemde dingen
Lijkt de Twilight Zone warempel wel
Verzin iets anders dan
De verleden, onvoorspelbare kerken- hel

Doe net als normale mensen
Doe net als iedereen
Dan kom je echt het verste
En sta je op het einde niet alleen!

Want katholiek als ik ben opgevoed
De kerk bezoek ik nu niet meer
Waarom dat is vertel ik vast
En zeker een volgende keer.

Want de mens valt niet meer te bekeren
Valt niet om te turnen eveneens
Dus pogingen daartoe zijn zinloos
En echt waar; volkomen tevergeefs