Bootvluchteling.
Hoe wanhopig moet een mens wel niet zijn
Om voor een ongewis Europees bestaan
Voor duizenden dollars je geschiedenis te vergeten
En voor een vage toekomst het schip op te gaan?
Hoe hard moet het hen niet vallen,
Die deze weg gaan met duizendtallen,
Ver van huis en overzee, een roep om hulp
Neer te leggen voor een onvermijdelijk nee?
Hoe moeilijk valt het te verteren,
Dat na jaren van procederen
En een leven van bad, brood en bed,
Een bootvluchteling elk recht op verblijf wordt ontzegd?
Het lijkt makkelijk te beweren,
Dat na jaren van ontberen,
Het schip nu toch echt gezonken is voor de kust.
Dat voor Europa er geen reden is tot geven
Van een voor een vluchteling acceptabel leven;
Te laat voor diegenen voor wie de hoop op de zeebodem rust.
Geplaatst in de categorie: wereld