Wij denken, herdenken en denken nog
kan even niets meer zeggen
mijn hele hart doet pijn
om me erbij neer te leggen
voor hen die nog in Auschwitz zijn
zeventig jaar geleden
in mijn beleving nog zo pril
'k heb een gebed gebeden
en ben nu even stil
gaat nu hetzelfde wéér gebeuren
het simpel doden van een mens
en alle normen te verscheuren
is dat het toonbeeld van de wens?
is dat de waarde van het leven
of ben ik het ...die zich vergist
leven we in angst en beven
staan we nog op Schindler's List?
men geen naam meer...maar een nummer ziet
verleden is heden...af te keuren
de ziel van Auschwitz verdwijnt toch niet
mijn god...laat dit niet nog een keer gebeuren
want terrorisme is als een tang
het werkt beknellend en doet pijn
onveiligheid maakt mensen bang
en kunnen niet zichzelf meer zijn
geloof is niet waar het om gaat
filosofie is het gemis
ongeloof de gouden draad
die ook hier centraal in is
waar is de veiligheid gebleven
gemoedsrust als een zeef die lekt
om niet meer zonder angst te leven
is het hebben van respect
moedig slaan we dus de ogen
naar een onbekende tijd
het wordt een tijd van mededogen
en ik ben daartoe bereid
het waarom is niet waar het om gaat
hoe...is belangrijker en waar
pik hem op die gouden draad
en leer omgaan met elkaar
ook ik deed vaak alsof m'n neus bloed
en vond dat helemaal niet verkeerd
verschuilde me...dat voelde goed
maar had in wezen niets geleerd
vaarwel verleden...nooit keer je weer
die kans is nu verkeken
ga nieuwe tijden tegemoet
en onderken al je gebreken
wat gij niet wilt dat u geschiedt
doe dat ook een ander niet
en de liefde die je houdt
is de liefde die je geeft
het heeft een waarde méér dan goud
dat je met die waarde leeft
een nacht...zonder einde
een dag...zonder licht
dat gaat niet gebeuren!
en is onze plicht
luister eens...ik hoor gezang
van allen die zijn overleden
en zij zingen: 'wees niet bang
het verleden wordt geen heden
laat jezelf door niets verhindren
en trek lering uit de les
zorg voor een toekomst van je kindren
leef in vrede ...en ...God bless'
... Auschwitz toen ...en nu ...
Schrijver: wice, 2 mei 2015
gmail.comGeplaatst in de categorie: vrijheid
herdenking
188
Geef je reactie op deze inzending: