Hartenkreten

hartenkreet (nr. 45.047):

een droom

Droom

je was als een droom die ik zocht en vond
zo zacht, zo teder je veroverde mijn hart, maar je wilde vrij zijn, ik weet het zo goed daarom neem ik stil afscheid, heel even liep ons leven parallel heel even maar het was er wel, de wereld stond stil toen je mij even in je armen hield
Ik kijk naar de jaren die we samen hadden
op onze reis, je liet me zien dat het oké is me zelf te zijn

jij die nooit aankwam
Je zou nooit arriveren in mijn armen, geliefden die verloren waren vanaf de start
ik weet zelfs niet welk lied je plezier doet,
ik heb het opgegeven te proberen
al die immense gedachten, hoe ver hoe diep het landschap was
steden, torens, bruggen en het prachtige land dat we eens waren
een open raam in een landhuis, waar je bijna in stapte bewust om mij te ontmoeten
straten die ik veranderde, eens had je er juist door gewandeld
en soms waren de spiegels duizelig van je aanwezigheid,
wie weet, misschien schoot de zelfde vogel door beiden van ons
gisteren gescheiden in het duister van de avond

heb geduld met alles
hou van de vraag
zoek niet achter het antwoord
leef je leven in het antwoord
misschien dan op een dag ver in de toekomst
zonder dat je het beseft leef je leven