Soms
Soms heb ik er toch zo schoon
genoeg van, van dat rijmen
en dat in de pas lopen
van de klemtonen en accenten
en regelmatigheid
en dan lees ik een gedicht
en probeer te voorspellen
wat het rijmwoord zal wezen
en dan vraag ik me af
moet dat nou?
Wie had dat eigenlijk
uitgevonden? En dat in groepjes verdelen van
woorden die wel
of niet bij elkaar
horen.
Zie je? Dan wil ik terug naar
het allersimpelste taalgebruik
Hoe gaat het met je?
Kan ik iets voor je doen?
Zullen we een wandelingetje maken?
Hoe voel je je?
Geef jij de hond straks te eten?
Wat vind jij verstandig om te doen?
Laten we dansen!
Niet dat het niet mag
maar soms
heb ik er echt schoooooon genoeg van!
Geplaatst in de categorie: taal
Mijn petje af! Met dit verhaal
breek jij een lans in held're taal
voor vorm EN inhoud, integraal.
hierbij een versje over vorm:
Er was ereis een vette regenworm
die hield zichzelf met ringen goed in vorm
ook deed hij dagelijks opdrukoefeningen
wat heel niet meevalt met wel honderd ringen
Soms klom hij heel behendig op de brug
vooral die met z'n ongelijke leggers
zo werd hij sterk, flexibel, fit en vlug
wanneer het veld geploegd werd door de eggers
Als hij het in de verte voelde trillen
en alles ondergronds begon te gillen
van muis tot mol, van veenmol tot emelt
en alle engerlingen van het veld
Dan wist hij: da's het wroeten van de ploeg
die heeft met wormen heel geen medelijden
'k ga er vandoor, de grond in, snel genoeg
ik laat mij door de landman niet besnijden
Zo zien wij wat voor 't leven wichtig is
daarvoor hoeft men geen regenworm te zijn
zelfs wie voor 't dwingend keurslijf schichtig is
dient voor gevaar perfect in vorm te zijn
Het is het eeuwig spanningsveld
dat tussen vorm en inhoud speelt.
Dus als een plek in 't veld verveelt
of als je vindt dat het je kwelt
geef dan je inspiratie kans
te stralen met een nieuw' balans.
Of ’t metrum klopt of horlepiept
Het zal me aan de bips oxideren
Als het maar iets te vertellen heeft
En dat doet jouw verhalend gedicht
Uitstekend
Ik had je vragen nog niet beantwoord
Dat lijkt me na mijn lange verhaal
Wel zo beleefd.. netjes.. sociaal.. of zoiets
Dus..
Het gaat wel goed met me hoor
Naar omstandigheden heet dat dan
Die we niet op internet gooien
Ja, je kunt wel iets voor me doen:
Blijven schrijven hier
Want jouw gedichten maken me blij
En dat is goed voor mij
Voor wandelen ben ik altijd in
Dan neem ik kleine kwispel mee
Die vrolijk met haar staartje zwaait
Naar ieder mens en ieder kind
Naar hond en kat en eend en gans
Naar ieder levend wezen
Nu je 't toch vraagt
Hoe ik me voel vandaag:
Warm!
De hittegolf overspoelt mijn gedachten..
En ja, kwispel heeft haar eten al gehad
Nu ik nog!
Joh, als ik wist wat verstandig was om te doen
Dan zag mijn leven er vast heel anders uit..
Dansen?
Altijd!
Ik wil best met je dansen, de hond heb ik niet meer, het gaat redelijk met me, ik ga niet wandelen, is het te warm voor enne: als JIJ nou gewoon schrijft wat je wilt, dan komen we allebei aan onze trekken!
Liefs
An
Ik schrijf al jaar en dag vrije verzen, of wat men 'free verse' noemt, dit in tegenstelling tot 'blank verse', wat toch weer onrijmende regels kent. Mensen die mijn gedichten al een aantal jaren volgen, vinden mijn 'vrije gedichten' vaak het mooist. Als ik moet afgaan op de publieke opinie, dan klopt dat wel met mijn meest gelezen gedicht (meer dan 5000 keer gelezen - als je op mijn naam klikt en dan op de A van aantal keren bekeken, dan verschijnt het bovenaan de lijst), en waar ook nog het meest op gestemd is (meer dan vijftig keer). Ik heb het over het gedicht 'De doorzetter', dat geheel zonder dichtregels geschreven is, recht uit het gevoel. Er zitten nog een paar van zulke in mijn lijstje, bijvoorbeeld 'Liefde is loslaten', ook vaak bekeken en veel op gestemd. Blijkbaar spreekt het mensen dus wel aan. Gewoon doen dus!
www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/137491.html
www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/111335.html
Je Gabriëla.