Atreyu
Mijn vrolijke
En warme ik
Vechten steeds weer
Om zonnelicht
Naar boven turend
In het blauw
voel ik toch
De aantrekking
Van een sombere
Onderlaag van
Mijn gevoel
De nacht
Op het moeras
Der somberheid
Weerkaatst het
Zonlicht via de maan
En ik baad
En wentel me
Volop in
Het maanlicht
Voelt vertrouwd
Even toeft het fijn
Om dan toch te bieden
Weerstand
Want wetende
Een been in
Het moeras gezet
Is mezelf verliezen
Red ik mezelf
Door niet langer
Te vechten tegen
Maar accepteer
Omarm ik
Deze twee zijden
Als zijnde
Vrienden
Artax & Artreyu
Geplaatst in de categorie: emoties