Ode aan een dichteres
Wanneer zij
niet slapen kon,
tussen middernacht
en ochtendgloren,
dan was zij
super creatief.
Haar voortdurende
scheppingskracht blijft
zolang zij blijft leven.
Zij ís en ademt poëzie,
steeds weer gevoed
door nieuwe inspiratie.
Vreemde talen
beheerst zij vlekkeloos;
de taal van ’t hart
is haar grootste kracht.
Zij gaf mij dikwijls goede raad,
hoe het verborgene te zien.
Fysiek en mentaal uitgeput
verkoos deze gave regenboog
voortaan niet meer te stralen.
Zal het mij ooit wel eens lukken,
één kleur van deze dichteres
creatief dicht te benaderen?
(Ik respecteer ten volle de door haar verkozen rust
en het gewenste toekomstig afgeschermde privéleven)
Geplaatst in de categorie: sterkte
Ik lees het laat.
Maar beter dan nooit.
Ik lees dit nu pas.
Kom nog maar af en toe even kijken hier.
Joke.