Huilen en lachen dicht bijeen
Stoere mannen, stoere meiden ach
die huilen niet sprak men
jaren geleden
en zo is menig traantje toch vermeden,
huilen deed je immers niet,
al had je nog zo'n groot en intens verdriet,
neen,
huilen deed je simpelweg niet.
Grote mensen, grote mannen, stoere jongens,
laten hun tranen niet zien zo werd gezegd:
je bent een grote knul of meid toch?
Die huilen niet, dus weg met dat verdriet.
Een ommekeer in ieders leven is;
het is een ieder gegeven tranen te vergieten
tot en met, grote mensen, bomen van kerels,
stoere meiden, of jij.
Gewoon jij, in het holst van de nacht,
inktzwart, doodstil
en een immense droefheid maakt
dat de tranensluis open gaat.
Jaren van tranen, decennia van verdriet,
nooit geweten dat er een heuse oceaan
huist in je traanbuis.
Een tsunami van water,
breekt los niks geen geklater
niks is kapot
overstroming compleet
als je maar weet;
dat HUILEN MOET.
... Huilen moet! ...
Schrijver: An Terlouw, 19 augustus 2015Geplaatst in de categorie: verdriet