opeens dood
stel
je valt dood
van je fiets
en niemand
die dat weet
of ziet
langzaam groeien
de planten
over je heen
en je wordt
opgenomen in
ja, in wat
laten we zeggen
het bos
iedereen die je mist
in de verte wat tranen
geen kist of toespraken
niemand weet waar je bent
je ligt ontbindend
onder mos en varens
maar niemand
die dat ooit ziet
iedereen
die aan jou denkt
denkt niet aan de dood
maar aan een vermiste
Geplaatst in de categorie: overlijden