De notenboom
De eeuwenoude notenboom staat
Diepgeworteld, breedgeschouderd
de takken uitgestrekt
-als in aanbidding opgeheven handen -
wuiven zacht
op het ritme van de wind
En iedere avond moest ik
de trap op
mijn angst tegemoet
ik probeerde niet te kijken
naar die wirwar van armen
gehuld in een diepzwart gewaad
ik rende tot
ik trillend
het lichtknopje vond
En iedere morgen als ik
langs het raam
de trap af ging keek ik schichtig
om en schaamde me een beetje,
zacht mompelde ik een verontschuldiging tegen
de vriendelijk zwaaiende takken van onze notenboom.
Geplaatst in de categorie: natuur