Scherven van verdriet
Toch blijven tranen stromen
als de bron
het hart gekwetst
bloedend
is opgedroogd
De ruimte van hoop
die er eens was
gevuld door duisternis
poel van verdriet
Want bitter
is de eenzaamheid
De liefde die er was
zal nooit meer zijn
Ik raap de scherven
geluk dat eens was
kapotgemaakt
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid