Als de rups een vlinder wordt...

Soms moeten we eerst een klein beetje sterven, zodat we worden herboren, zodat we het leven echt kunnen gaan beleven en we het zullen waarderen.
Net toen de rups dacht dat zijn leven voorbij was, werd hij een vlinder...
Soms moet je alles verliezen in het leven, om op nieuw te kunnen beginnen
Soms hebben we alle hoop op een goed leven verloren.
Alles gaat fout, alles zit tegen, we zien het niet meer zitten.
Het liefst zouden we op willen geven, maar opgeven is geen optie!
Als je dat punt hebt bereikt in je leven, dan kan het alleen maar beter.
Als je beneden aan een heuvel staat dan kun je alleen maar omhoog.
Het leven verloopt niet altijd zoals we willen, maar alles heeft een reden.
Vaak hebben we relaties die mislukken, zodat we van onze fouten kunnen leren.
Je moet die fouten dan wel herkennen, zodat je ze niet nóg eens maakt.
We kunnen pas echt gelukkig zijn als weten wat we niet meer in ons leven willen.
We kunnen pas echt gelukkig zijn als we weten wat geluk is,
maar om geluk te kennen moet je eerst weten wat ongelukkig zijn is.
Het ligt niet aan het grote maar de kleine dingen in het leven, het kleine te kunnen waarderen.
We kunnen pas echt gelukkig zijn als we het foute van het goede kunnen onderscheiden.
Als we liefde kunnen geven en liefde kunnen aannemen van vrienden familie of een geliefde.
Foute vrienden zullen komen en gaan, alleen echte vrienden zullen in ons leven blijven bestaan.
Andere zullen je verraden, tegen je liegen, je in de steek laten of je bedriegen.
Hetzelfde geldt voor liefdes, ze zullen komen en gaan, alleen echte liefde zal blijven bestaan.
Maar in het leven zijn we net als de rups, zolang we maar leren van het leven, zullen we ontpoppen tot een vlinder, met de vleugels die we krijgen zullen we vliegen door het leven