Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.083):

Het novembermeisje

Als de zon moeite krijgt met klimmen
en het licht geheimzinnig wordt
als elfen druppels dauw
gaan gooien naar elkaar
als kabouters hun
paddestoelen bestijgen
als wind zich
even rustig houdt
als vogels vergeefs
proberen de stilte
stuk te zingen
als verwachting hangt
tussen de stammen
dan, ja dan zou het kunnen zijn
dat het novembermeisje
zich laat zien

lichtvoetig danst ze
om haar eigen schaduw heen
grijpt het fonkelende licht
dat waaiert door haar rode haar
laat het door de vingers glijden

haar klaterende lach
beroert elven
betovert dwergen

vogels vallen stil
als donker licht omarmt
rood uitdooft in het haar

ze vleit zich neer
op een bed van mos
dwergen dromen
elven zuchten zacht

het novembermeisje
ze werd verwacht