Gebroken woorden

Wanneer ik dacht dat iemand dacht,
dat ik oud en lelijk ben,
dan verschoot ik direct van kleur.
Wanneer iemand over me oordeelde,
dat ik naief of onnozel ben,
dan ging ik het tegendeel bewijzen.

Wanneer ik mooie bloemen lelijk vond,
dan bleven zij toch prachtig bloeien.

Ik kan het zelf nauwelijks geloven,
maar die simpele waarheid heeft,
de macht van mijn woorden gebroken.
Dat eenvoudige inzicht heeft me,
beter laat dan nooit,
van een onnozel waanidee bevrijd.

Alleen bloemen en vrije woorden weten.
Wat bloeien is en wat gedichten worden.

Schrijver: Albert C M Weijman, 27 november 2015

albertweijmangmail.com

Biografie van deze schrijver

Illusie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160