het lied van Tuqa

ademloos luistert hij naar
de man met de lange stok
die praat, vraagt, wijst naar
witte tekens op een groene plaat
fiere wijsvingers gaan
priemend in de lucht
de kinderen zingen, dansen, tellen onder
ritmisch geklap tot honderd en terug

de meester zegt: kom maar binnen
ik geef je een potlood, een schrift,
een boek met letters en getallen
de wonderlijke witte tekens!
de droogte brengt het gezin
naar een nieuwe vlakte
de kleine jongen hongert
honderd ongeduldige dagen lang

hoofd, hart en rugzak gevuld
met school, schriften en boeken
holt, klimt, slaapt, rent hij honderd kilometer lang
een speer in zijn jonge hand
de verschrikte meester geeft hem
melk, rijst en nog meer boeken
de vader begrijpt de weg die
zijn zoon bewandelen moet

het kind weet: de deur die ik moeilijk openen kan
is de spannendste deur van allemaal
vandaag brengt hij twee natuurlijke vijanden bijeen:
de mannen van zijn stam en de leeuwen

... Tuqa, een Keniaanse nomadenjongen, die in 2015 promoveerde in Leiden.De lange weg die hij aflegt om zijn doel te bereiken, vind ik ontroerend. Wat me bovenal raakt, is dat Tuqa, de gemeenschapszin van zijn stam. het begrijpen van de natuur en het verzorgen van de dieren samen laat vloeien met een academische opleiding. ...

natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 150