Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.388):

Goud

Wat wist ik van de liefde,
toen ik zestien was,
niets, helemaal niets.
Wat een geluk, dat jij er was.

Wat een geluk dat ik jou vond,
mijn andere helft, tezamen één.
Jij leerde mij wat liefde is
en die duurt voort, ook al ging je heen.

Jouw ervaring reikte wel wat verder,
je maakte daar geen misbruik van…
je leidde mij op het pad des levens.
Nooit kreeg ik spijt, je werd mijn man.

Zo begon ons avontuur,
voor mij een sprong in duisternis, onzekerheid.
Een reis die vijftig jaren duurde.
Een gouden tijd vol blijheid en tevredenheid.

Een tijd om op terug te kijken.
Genoeg voor de rest van mijn bestaan.
Ook al moet ik alleen verder...
het is goed, ik kan het aan.