Kindertijd

Een kindertijd speelt graag buiten
als een vergezicht tussen het frisse
groen. Met andere kinderen heerlijk
ravotten zonder aandacht voor het
burgerfatsoen. Met de kinderziel valt
niet te spotten. Het is de blauwdruk
tot het volwassen doen.

Een kindertijd trekt diepe sporen,
als een spelbepaler trekt het de
leven's kar. Met het spel kan de
onschuld worden verloren. Zonder
regels trekt de levensdraad zich
in de war. Met het kinderspel wordt
trouw gezworen onder het groen van
een winterspar.

Een kindertijd lijkt niet te merken
dat het voorbij is zodra het is vergleden.
Na het spel komt het echte werken;
met de melancholische kenmerken, dat er
een verlangen rest aan een kinderspel uit
een voorbij verleden.

In de volwassenheid lijkt de ziel te huizen
van dat 'zijn', was ik ooit. Een ziel die
het hadden heeft moeten kluizen, en in zijn
verlangen wordt beknot en gekooid.
Soms, voor even mag de starheid vergruizen;
als de volwassenheid door zijn kindertijd
wordt ontdooid.

Biografie van deze schrijver

Kindertijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 286