En weer: zo'n kaart
De brievenbus gaat open, gelijk valt mijn blik
op een envelop met zwarte rand: ik schrik
wie ie er nu weer vertrokken naar daar
waar geen mens van terugkeert, gelukkig maar.
Snel geopend, ach jee, oh gossie,
'k Had je pas nog aan de telefoon
alles was nog heel gewoon
nu ineens kan dat niet meer, echt niet.
'k Heb wat met die randjes-post
alsof me dat een dag van m'n leven kost
dus van de week loop ik achter je baar
beloofde je te lachen dus doe ik dat maar.
Je zei: ik heb een prachtig leven gehad
dus daar doe 'k het mee, je was het al zat
toch zal ik je missen, een kaarsje erbij
dag lieverd, een knuffel, voor jou van mij.
... Rouwpost ...
Schrijver: An Terlouw, 2 maart 2016Geplaatst in de categorie: overlijden