Die vervloekte eenzaamheid
(voor Chirley Barker)
Het is altijd weer die vervloekte eenzaamheid,
die mensen tot zelfdoding drijft. Je kuchte
tot bloedens aantoe door de koolmonoxide, die
je in je auto liet gaan, als een groot verwijt
tegen het wrede leven dat je niet echt luchtte.
Ooit was je in New York een bibliothecaresse,
die met zorg en liefde de boeken uitleende,
je werd geroemd om je kennis en souplesse,
als je gilde, dacht men echt dat je het meende.
Had nu ook maar de waanzin van je af gegild,
inplaats van te verstikken tot een relikwie,
waarmee je zoveel rijkdom hebt verspild.
Ineens slaagde je cum laude als romancière,
je verhuisde naar Penacook, waar je overleed,
verstikt door eenzaamheid en andere misère,
als een hysterische kant van je boetekleed.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Prachtig!