verdriet
Mijn hart is van steen.
Het heeft emfyseem.
Het is zwart geworden,
door gebrek aan toevoer van liefde,
die normaal door mijn aderen stroomt.
Afgesnoerd zoals bij een amputatie.
Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven.
Het is dood, het heeft het begeven.
Ik kan niet meer,
heb geen verweer.
Ik zie wat er nog komt,
Ik ben nu de mond gesnoerd
mijn liefde is verwond.
... soms hoor je rare dingen in het leven van mensen ...
Schrijver: claire vanfleteren, 18 april 2016Geplaatst in de categorie: verdriet