Hongertochten

De gaarkeukens, de bussenlikkers,
wat waterige soep, de surrogaat
pap van tulpenbollen in lange rijen
op de stoep; dat ondanks alles door
bijna niemand werd versmaad,
omdat honger aan een mens niets meer
te kiezen laat.

De hongertochten over besneeuwde
wegen van stedelingen naar het
platteland. Voor een mud aardappelen
werd een koude strijd gestreden,
ratelend op houten band. Met te weinig
om van te leven en te veel om van
te sterven, gingen zij op weg naar
de Nederlandse boerenerven.

Nimmer werd er in Nederland zoveel
honger geleden als in het laatste
oorlogsjaar. Nood leerde de burgers
bedelen, bracht hen en de boerenstand
bij elkaar. Tussen stad en platteland
door een oorlog asociaal, groeide de wil
iets in schaarste te delen voor een karig
oorlogsmaal.

Biografie van deze schrijver

Hongertochten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 171