Verstekeling
Zo af en toe lift er iets met me mee,
dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee
Ik noem het m'n verstekeling, gewoon
een niet noemenswaardig klein ding.
Zo af en toe zit ie in m'n zak
'k laat 'm zitten, puur voor gemak
en als het tijd is, laat ik 'm eruit
soms wil ie niet, de kleine schavuit.
'k Zal bekennen wat of 't is
't is een duveltje, da's niet mis
ik moet 'm soms de vrijheid geven
omdat, tja waarom is om 't even.
Want soms, als iemand me pijn heeft gedaan
vind ik dat hij er eventjes langs moet gaan
als tie eenmaal op toer is geweest
duikt ie m'n jas weer in en
Vier ik FEEST
... Ik ben niet altijd lief ...
Schrijver: An Terlouw, 26 september 2016Geplaatst in de categorie: mystiek
elk mens moet leren van zich af te bijten
wie dat niet leert wordt levend opgegeten
en niemand luistert naar zijn jammerkreten..