Hartenkreten

hartenkreet (nr. 47.877):

Sir Neville Marriner

Het is oktober 2016.
Sir Neville Marriner is,
in zijn slaap gestorven.
Muziek hield hem 92 jaar actief.
Sir Neville leeft niet langer hier,
maar hij is in mijn hart gebleven.

Het jaar is 2005.
Ik ontmoet de schilder Gavin Bird,
die Sir Neville schilderde.
In Lyme Regis in het Engelse Dorset.
In zijn zomerhuis aan Marine Parade.

Aan zee, die je hier kunt horen razen,
zoals ook in de ouverture De Hebriden,
van Felix Mendelssohn-Bartholdy.
Sir Neville houdt van Lyme.

Het is 13 december 2012.
Sir Neville dirigeert.
Natuurlijk zijn beroemde Academy,
of St. Martin in the Fields.
In Vredenburg, in Utrecht.

In de dirigentenkamer,
ontmoet ik Sir Neville.
Zijn echtgenote Molly,
schilt een appeltje voor hem.
De dirigent verkleedt zich.

We praten over de magie van Lyme Regis.
Over de magistrale Schotse Hebriden.
Sir Neville signeert zijn Lyme-portret,
van Gavin Bird in het boek 'Lyme Worthies'
van de schrijver John Fowles.

Een uurtje later knipogen we.
De Hebriden ouverture klinkt.
De zee beukt tegen de rotsen.

Het jaar is voorjaar 2013.
We varen naar Barra,
temidden van de Hebriden.
Ik hoor Sir Neville dirigeren.

We need to go back Neville.
Back to the wild seas.
Back to Scotland.
Back to Lyme.