Hartenkreten

hartenkreet (nr. 47.967):

stiekem lonken

misschien moeilijk te geloven
maar ik had jou eruit gekozen
ik had niet alles meer op een rij
met zo'n spetter als jij aan mijn zij

dan na een tijdje ging je weg
zonder één woordje van uitleg
ik stond daar maar te kijken
kon je hart niet meer bereiken

maar op een zwoele warme nacht
ging ik uit, geheel onverwacht
op stap met enkele maten
om enkel wat plezier te maken

en dan opeens zag ik je staan
je was nog steeds met hem te saam
jullie dansten als een gelukkig paar
een slow, op muziek van een gitaar

plots zag je me zitten in de zaal
dat was voor jou een duidelijk signaal
om achter zijn rug om wat te pronken
en stiekem weer naar mij te lonken

Jammer voor die jongen lief,
maar jij bent nu eenmaal zo'n een hartendief
hopelijk zal hij later ook wel begrijpen
dat liefdeswonden…zo moeilijk verslijten!